Het album dat we hier gaan toelichten verschijnt pas binnen drie weken, maar u kunt dan alvast niet beweren dat u niet tijdig geïnformeerd werd over een nieuwe uitstekende alt.rock- en Americana-plaat. Want dat is zeker een gepaste definitie voor het album “Wheels Of The City” van het Amerikaanse kwintet ‘The Drunken Hearts’ uit de staat Colorado.

De oprichting van deze formatie dateert van 2012 toen ze als een akoestisch trio begonnen op te treden. De vijf huidige bandleden zijn leadzanger,gitarist en songschrijver Andrew McConathy, gitarist Kory Montgomery, bassist Jon McCartan, pedal steel-, lap steel-, dobro- en banjospeler Cody Russell en drummer Alex Johnson.

Deze nieuwe plaat volgt op hun in 2016 uitgebrachte album “Love & Thirst” en het vorig jaar verschenen album “The Prize” die beiden heel lovend werden onthaald in de plaatselijke vakpers. “Wheels Of The City” werd in Denver, Colorado opgenomen onder de leiding van producer Tim Carbone, violist en zanger bij de bluegrassformatie ‘Railroad Earth’ uit New Jersey.

De nieuwe plaat herbergt elf catchy en melodieuze Americana-nummers die zeer vlot in het gehoor zullen liggen bij de luisteraars en fans van dit muziekgenre. Met invloeden uit de countrymuziek en de rockmuziek klinken de elf tracks op deze plaat bijzonder fris en aangenaam. Daarenboven is de wat op ‘Pearl Jam’-zanger Eddie Vedder lijkende stem van frontman Andrew McConathy uitermate geschikt voor deze nummers.

Dat is al meteen een eerste vaststelling bij het horen van de prachtige openingstrack “Fire In A House”, maar ook de daaropvolgende songs “Shining Eyes”, “Alive ‘N’ Free” en “Run It All Together” weten ons meteen te overtuigen. Het is een beetje jammer dat we u niet kunnen laten kennismaken met songs op deze plaat via een video van één van de liedjes, maar dat komt misschien nog wel omstreeks de releasedatum van het album.

Vooral de albumtiteltrack “Wheels Of The City” behoort tot het sterkste werk op deze plaat. Het is een knap gezongen countryballad die wel eens tot een genreklassieker zou kunnen uitgroeien. Ook het nummer ‘Passchendaele”, waarin verwezen wordt naar de tragische gebeurtenissen in deze West-Vlaanderense gemeente tijdens de Eerste Wereldoorlog, behoort tot het beste wat op deze plaat gehoord kan worden. In deze song en in het wat later volgende “In The Middle” zorgt gastzangeres Sheryl Renee voor knappe harmony vocals. Producer Tim Carbone speelt bovendien ook mee op piano, orgel en viool bij vier tracks en tekent voor een ‘spoken word’-bijdrage in slotsong “The Cave”.

(valsam)